خدای مهربان بر درجات امام راحل ما(ره) بیفزاید، ایشان درباره تظاهر سالوسانه آمریکا به دلسوزی برای کسانی که با فریب و فتنه انگیزی خود آمریکایی ها آسیب دیده بودند، به داستانی اشاره کرده و می فرمودند؛ شخص ترسناک و بدقواره ای برای آرام کردن کودکی که به سختی گریه می کرد، او را در آغوش گرفته و قربان صدقه اش می رفت. آدم عاقل و کاردانی به وی گفت؛ این کودک از خود تو می ترسد و گریه می کند. کودک را زمین بگذار و از او دور شو، آرام می شود.
به دنبال عفو یکصد نفر از زندانیانی که در پی آشوب های خیابانی بعد از انتخابات ریاست جمهوری دهم و در جریان فتنه آمریکایی- اسرائیلی 88 بازداشت شده بودند، برخی از تحلیلگران خارجی و شماری از افراد نزدیک به سران فتنه در داخل کشور- و نیز تعدادی از بندبازان سیاسی- تلاش می کنند عفو و آزادی این عده را اقدامی آشتی جویانه قلمداد کنند که از سوی جمهوری اسلامی ایران برای دلجویی از مدعیان اصلاحات صورت پذیرفته است! در همین حال چند سایت خبری وابسته به فتنه گران عفو و آزادی زندانیان یاد شده را پاسخ مثبت! و تلویحی نظام به پیشنهاد آیت الله هاشمی رفسنجانی در نماز جمعه 26 تیرماه 88 ایشان دانسته و ابراز امیدواری کرده اند که مسئولان جمهوری اسلامی ایران سایر پیشنهادات آقای رفسنجانی در خطبه های همان نماز جمعه را نیز مورد توجه قرار دهند!
این روزها، آمریکا و متحدانش طرح قدیمی و ذلت بار «تشکیل کشور مستقل فلسطین» را که مفهوم واقعی آن به رسمیت شناختن رژیم جعلی اسرائیل است، در پوشش یک طرح جدید! به صحنه آورده و با ترفندهای نه چندان پیچیده در پی تصویب آن از سوی سازمان ملل متحد هستند. طرحی که چنانچه از تصویب سازمان ملل بگذرد و تایید کشورهای مسلمان را به دنبال داشته باشد- که با توجه به موج بلند بیداری اسلامی، بسیار بعید به نظر می رسد- پیامدهای تلخ و خطرآفرین آن، تنها در ادامه اشغال فلسطین محدود نمی ماند، بلکه موج بیداری اسلامی و امنیت تمامی کشورهای مسلمان را با خطری جدی روبرو خواهد کرد.
و در این باره گفتنی هایی هست؛
1- ماجرای فلسطین اشغالی نه فقط از آن روی که فاجعه ای تلخ در جهان اسلام است نمی تواند بیرون از کانون توجه ملت های مسلمان باشد بلکه از سوی دیگر با امنیت منطقه ای و در مواردی با امنیت داخلی کشورهای مسلمان نیز رابطه ای مستقیم و تعیین کننده دارد و از این دو زاویه باید گفت که سرنوشت فلسطین با سرنوشت تمامی کشورها و ملت های مسلمان از جمله ایران اسلامی گره خورده است، بنابراین، برخلاف آنچه آمریکا و متحدانش در پی القای آن بوده و هستند و برخی از جریانات آلوده و یا کم دان سیاسی به تکرار آن نشسته اند، ماجرای فلسطین اشغالی در محدوده تنگ و فرمول دیکته شده «صهیونیست ها و فلسطینی ها» و یا نامعادله ساختگی «اعراب و اسرائیل» قابل ارزیابی نیست، چرا که مردم مظلوم فلسطین به نمایندگی از تمامیت جهان اسلام و ملت های مسلمان با صهیونیست های اشغالگر در جنگ و ستیزند و از خاکریزی حفاظت می کنند که فرو ریختن آن می تواند دست اندازی دشمن به سایر کشورهای دور و نزدیک منطقه را به دنبال داشته باشد. با نگاه از این زاویه که نگاهی واقع بینانه و خالی از ابهام است، می توان نتیجه گرفت که کمک های مالی و سیاسی و تسلیحاتی به مبارزان فلسطینی و حتی حضور فیزیکی در کنار آنها، کمترین هزینه ای است که کشورها و ملت های مسلمان برای حفظ امنیت خود ملزم به پرداخت آن هستند و نباید و حق ندارند اینگونه کمک ها و حمایت ها- که متاسفانه ناچیز و اندک است- را باری از «منت» بر دوش مردم فلسطین و یا صدقه ای از روی «شفقت» به آنان تلقی کنند
دکتر علی شریعتمداری
